Historia dywanów


Dywany perskie, perski dywanDywany są od wielu wieków ozdobą naszych wnętrz. W przeszłości dywany zdobiły zarówno ściany, jak i podłogi. Dziś - zdobią głównie podłogi. Dobrze wyglądają zarówno w eleganckim salonie, a także w pokoju dziecięcym. Sztuka wyszywania dywanów rozwinęła się około czterech tysięcy lat temu w Środkowej Azji. Pierwsze dywany tworzyli koczownicy, którzy potrzebowali dodatkowej ochrony przed chłodem. Do tkania tych dywanów używano włosia pozyskiwanego z własnych stad owiec i kóz. Proces tworzenia opierał się na rozciąganiu włosia między dwiema drewnianymi belkami. Wzory wczesnych dywanów składały się z krzywoliniowych i geometrycznych motywów.

Dywany tureckie, dywany tradycyjneZa ojczyznę dywanów uważa się Persję. Perskie dywany po dziś dzień cieszą się wielkim uznaniem. Perskie dywany pełniły bardzo ważną rolę w życiu ludzi. Dywany używane były podczas wydarzeń religijnych, społecznych, politycznych i rodzinnych. Dywanom modlitewnym przypisywało się nadprzyrodzone właściwości. W VII wieku w Persji pojawiły się dywany wełniane i jedwabne, które zawierały motywy geometryczne i kwiatowe. Częstym motywem dywanów perskich była róża – symbol życia. Na dywanach umieszczano również wizerunki władców i zwierząt.

Równie znane są dywany chińskie, które tkane są z bardzo dobrej gatunkowo wełny lub jedwabiu. Bardzo popularne się również dywany tureckie, które są bardzo popularnym produktem turystycznym Turcji. Ich piękna kolorystyka i wzornictwo stanowią piękną dekorację każdego domu.

Początki dywanów tureckich związane są z koczowniczymi ludami na terenach Turcji. Dywany były wtedy bardzo ważnym elementem wyposażenia namiotu. Służyły jako ochrona przed zimnem ziemi, jako dywany modlitewne, elementy przedzielające pomieszczenia, poduszki oraz elementy dekoracyjne. Wyrobem tych dywanów trudniły się kobiety, a zwłaszcza młode dziewczyny z drobnymi dłońmi. Tureckie kobierce były przekazywane w posagu i stawały się pamiątkami rodzinnymi dla wielu pokoleń. Historia Dywanów, dywany tradycyjneKolorystyka tureckich dywanów uzależniona była od dostępnych naturalnych barwników pozyskiwanych z kwiatów, owoców, warzyw, korzeni i minerałów. Przykładowo: czerwień pozyskiwana była z korzenia marzanny, a żółty z rumianku. Około XIX wieku znacznie powiększyła się paleta barw dzięki zastosowaniu pierwszych barwników syntetycznych. Sztuczne barwniki wyparły występujące w przyrodzie kolory naturalne i zatarły różnice w zdobieniu dywanów, charakterystyczne dla poszczególnych regionów. Dzięki chemicznemu barwieniu, pojawiły się kolory wcześniej niespotykane, np. róż i pomarańcz. Jeśli na dywanie znajdują się te barwy, od razu wiadomo, że dywan nie pochodzi z dawnych czasów. Wykorzystywano również niebarwioną wełnę, dzięki czemu uzyskiwano dywan w kolorze od białego do ciemnobrązowego. Dywany miały bardzo bogatą symbolikę. Jednymi z bardziej popularnych motywów były oczy, węże, skorpiony, które odpędzały choroby, czy ziarna zboża - oznaczające płodność upraw.

W dzisiejszych czasach dywany pełnią głównie rolę dekoracyjną i ochronną. Na rynku dostępnych jest tysiące modeli, rozmiarów dywanów i kształtów, które zadowolą nawet najbardziej wymagające gusta. Dodatkowo możemy wybierać z materiałów naturalnych i syntetycznych o różnej wysokości włosia.